Ana Kedhi

Ana Kedhi was born June 10, 1939 in Permet, southeast Albania. The oldest daughter of llia and Thomaidha Angjeli. Ana and her younger sister Donika were born into an area of Albania that was the birthplace of the beginning of the Greco-Italian war known as “Oxi War” of 1940. To survive, her family fled to the mountainous area of this region only to return a city left in ruins. Soon after the “Oxi War” in 1942, Ana’s family was thrown into the trenches of WWII. It is at this time that the Communist party invaded and took over Albania. By 1944 her family entered a time of severe persecution because of their educated, aristocratic background. Persons of this status were targeted by the communist dictator, Enver Hoxha.

The Angjeli family’s large wealth, which included vineyards and large parcels of land, were all confiscated. By the age of 7, Ana’s father lia, was arrested as an enemy of the communist party and was sentenced to 25 years in prison as a political prisoner against the Communist party. During her adolescent and young adult life she suffered tremendously and was denied basic civil liberties. With tremendous strength and perseverance, she learned the trade of a seamstress. A trade she used till the very end of her life.

She married Koli Viron (Nikola) Kedhi in Vlora Albania in February 1962. They shared 31 years together and had two wonderful, loving children; Lejdja and Josif. During this time in her family’s life, Ana worked diligently educating herself at becoming the best and most sought-after seamstress. For the next 31 years of her life, she was employed by a large woman’s clothing manufacturer known as “Fasonri.” She quickly became a leader in this 2000-person factory and was consulted for the manufacturing, organizing and creation of patterns that were used in creating mass quantities of clothing for resale.

The fall of Communism in Albania led to tremendous financial hardships, and the Kedhi family was forced to move to Pireas Greece in 1991. She stayed in Greece working as an esteemed seamstress for a premier men’s suit manufacturing company, until her husband’s death on June 1, 1993. After his death, Ana moved back to Albania. She lived in Albania until September 1998 when she decided to come to the United States and live with her daughter.

She was awarded US citizenship in 2009 as a political asylum refugee, due to the severe persecutions she suffered under communist regime in Albania.

She lived a peaceful life, with her daughter Lejdja’s family for 22 years. She worked tirelessly serving her church donating her time and sewing skills to adorn many churches with custom Altar coverings. Ana never said no to anyone who asked for her help in anything.

Her devotion, love and care for her family, her relatives, friends, and community knew no bounds. Her departure leaves a great void that we can all try and fill with the memories and counsels she left us.

She is survived by her sister Donika and brother-in-law Foto of Toronto Canada, her nephews Ardian, Mariann, and Alfred.

Her loving children Lejdja and son-in-law Miltiadh of Jacksonville Florida and her beloved grandson Nolian (Theofani) Papa and his wife Jessica.  Her Son Josif and daughter-in-law Aida of Vlora Albania and her loving grandchildren, Nikola, Tomas and Andrea.

Funeral services will be held at 11:00 AM on Saturday, March 26 at St. Peter & Paul Greek Orthodox Church, 920 W. Seventh Street in Frederick with Father George Mastakas officiating.

Ana Kedhi ka lindur më 10 qershor 1939 në qytetin e Përmetit, në juglindje të Shqipërisë. Ajo ishte vajza më e madhe e llia dhe Thomaidha Angjelit. Ana dhe motra e saj e vogël Donika kanë lindur në një zonë të Shqipërisë ku filloi lufta greko-italiane e njohur si “Lufta JO” e vitit 1940.

Për të mbijetuar, familja e saj iku në zonën malore të këtij rajoni për t'u kthyer në një qytet të mbetur në gërmadha. Menjëherë pas Luftës Oxi, në vitin 1942, familja e Anës u hodh në llogoret e Luftës së Dytë Botërore. Pikërisht në këtë kohë Partia Komuniste pushtoi Shqipërinë. Në vitin 1945, ndërsa Lufta po mbaronte, familja e saj u gjend në fillimin e një periudhe të gjatë persekutimi të ashpër, si rezultat i prejardhjes së arsimuar dhe aristokratike të anëtarëve të saj. Individë të panumërt me status të ngjashëm shoqëror u vunë në shënjestër të diktatorit komunist Enver Hoxha.

Familja Angjeli kishte një pasuri të madhe, e cila përfshinte vreshta dhe parcela të mëdha toke. E gjithë pasuria dhe pronat u konfiskuan nga regjimi komunist. Kur Ana ishte shtatë vjeçe, babai i saj Ilia u arrestua si armik i partisë komuniste dhe u dënua me 25 vjet burg, duke marrë statusin e të burgosurit politik kundër Partisë Komuniste. Gjatë viteve të adoleshencës dhe rinisë, ajo vuajti jashtëzakonisht për atë që i kishte ndodhur babait të saj dhe për shkak të origjinës së tyre familjare. Si rezultat, asaj iu mohuan edhe liritë themelore. Me një forcë të jashtëzakonshme dhe një këmbëngulje të madhe, ajo mësoi zanatin e rrobaqepëses – një zanat që e përdori deri në fund të jetës së saj.

Ajo u martua me Koli Viron (Nikola) Kedhin në Vlorë, Shqipëri në shkurt të vitit 1962. Ata ndanë 31 vite së bashku dhe patën dy fëmijë të mrekullueshëm e të dashur; Lejdja dhe Josif. Gjatë kësaj kohe, Ana punoi me zell dhe pa u lodhur, duke edukuar veten për t'u bërë rrobaqepësja më e mirë dhe më e kërkuar në qytetin e saj. Gjatë 31 viteve të mëvonshme të jetës së saj, ajo u punësua nga një prodhues i madh i veshjeve të grave të njohur si "Fasonri". Ajo u bë shpejt një lider në këtë fabrikë me 2000 persona dhe u konsultua për prodhimin, organizimin dhe krijimin e modeleve që u përdorën në krijimin e sasive masive të veshjeve për rishitje.

Rënia e komunizmit në Shqipëri çoi në vështirësi të jashtëzakonshme financiare. Prandaj, familja Kedhi u detyrua të shpërngulej në Pireas, Greqi në vitin 1991. Ajo qëndroi atje duke punuar si rrobaqepëse e njohur për një kompani kryesore të prodhimit të kostumeve për meshkuj, deri në vdekjen e të shoqit më 1 qershor 1993. Pas vdekjes së tij, Ana u kthye në Shqipëri. Ajo jetoi në atdheun e saj deri në shtator 1998 kur vendosi të vinte në Shtetet e Bashkuara dhe të jetonte me vajzën e saj.

Ajo mori shtetësinë amerikane në vitin 2009 si refugjate me azil politik, për shkak të persekutimeve të rënda që pësoi nën regjimin komunist në Shqipëri.

Ajo jetoi një jetë të qetë, me vajzën e saj Lejdja dhe familjen e saj prej 22 vitesh. Ajo punoi pa u lodhur duke i shërbyer kishës së saj dhe duke dhuruar kohën e saj dhe aftësitë e qepjes për të zbukuruar shumë kisha me mbulesa të personalizuara të altarit. Ana nuk i tha kurrë jo askujt që kërkonte ndihmën e saj. Ajo ishte një grua fisnike, e dashur, vetëmohuese, modeste dhe e qetë që shquhej për mirësinë dhe shërbimin ndaj të gjithëve. Me cilësitë e saj ajo i bëri njerëz më të mirë të gjitha ata që e rrethonin. Përkushtimi, dashuria dhe kujdesi i saj për familjen, të afërmit, miqtë dhe komunitetin e saj nuk kishin kufij. Largimi i saj lë një boshllëk të madh që ne të gjithë mund të përpiqemi dhe ta mbushim me kujtimet dhe këshillat që ajo na la.

Ajo la pas motrën e saj Donika dhe kunatin Foto nga Toronto Kanada, nipat e saj Ardian, Marian dhe Alfred.

Fëmijët e saj të dashur Lejdja dhe dhëndri Miltiadh nga Jacksonville Florida dhe nipin e saj te dashur Nolian (Theofani) Papa me nusen Jessica. Djalin e dashur Josif saj me dhe nusen Aida nga Vlora Shqipëria gjithashtu nipërit e saj të dashur, Nikola, Tomas dhe Andrea.